کهکشان راه شیری چند ستاره دارد

کهکشان راه شیری چند ستاره دارد؟ ستاره هایی که شب ها در آسمان میبینیم همگی از ستاره های کهکشان ما هستند. از کودکی تعداد ستاره های آسمان را بیشمار میدانستیم و عدد آنها را معیاری برای دوست داشتن افراد دوست داشتنی زندگیمان معرفی میکردیم اما آن زمان نمیدانستیم کهکشان راه شیری چند تا ستاره دارد. در این مقاله میخواهیم بدانیم در کهکشان راه شیری چند ستاره وجود دارد.

ستاره ها یکی از اصلی ترین اعضای کهکشان ها هستند و کهکشان ما مهمترین کهکشانی ست که می شناسیم چرا که میزبان منظومه شمسی و ستاره ی ما خورشید است و به نوعی خانه ی بزرگ ما به حساب می آید. برای اینکه بدانیم کهکشان راه شیری چند ستاره دارد در این مقاله ابتدا به مطالعه تاریخچه تعیین تعداد ستاره‌ها، روش‌های استفاده شده در تخمین تعداد ستاره‌ها، و اهمیت این موضوع خواهد در نهایت پرا کندگی ستاره ها در بخش های مختلف را بررسی کرده و تعداد ستاره های کهکشان راه شیری را تخمین میزنیم.

تاریخچه مطالعات تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری

تاریخچه مطالعات تعداد ستاره‌های کهکشان ها به گذشته‌های دور بازمی‌گردد و یکی از مسایل مهم کیهانشناسی ست. از آن زمان تا به امروز، دانشمندان به دنبال تخمین تعداد ستاره‌ها در این کهکشان عظیم بوده‌اند و بشر همیشه در جستجو بوده تا بداند در کهکشان راه شیری چند ستاره وجود دارد و کهکشان راه شیری چند ستاره دارد ؟

مطالعه تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری به طور جدی از قرن هجدهم آغاز شد. ویلیام هرشل و مسیه سعی کردند تعداد ستاره های کهکشان را با مشاهده کهکشانهای دور تر و تخمین تعداد ستاره هایشان نخمین بزنند. در قرن نوزدهم، با پیشرفت تلسکوپ‌ها و رشد فهم در مورد کهکشانها، محققان نخستین بار توانستند تعداد ستاره‌های موجود را به دقت بیشتری تخمین بزنند. یکی از مشهورترین تلاش‌ها، تلاش در مورد کهکشان اندرومدا (M31) بود. تعداد ستاره‌ها در این کهکشان را حدود 90 میلیون ارزیابی شد.

در قرن بیستم با پیشرفت هر چه بیشتر ابزارهای رصدی و تلسکوپ‌های فضایی، تخمین تعداد ستاره ها با دقت بالاتری انجام شد.از میانه ی قرن بیستم به بعد نیز باپیشرفت های بیشتر و با استفاده از طیف سنجی موفقیت های بیشتری در پاسخ به این سوال که کهکشان راه شیری چند ستاره دارد داشته ایم.

تخمین تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری

تخمین تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری یکی از موضاعات علم ستاره شناسی و از مباحث مهم در مطالعه ی کهکشان ها به حساب می آید. به دلیل فواصل زیاد و پراکندگی بالای ستاره‌های کهکشان راه شیری تخمین دقیق تعداد ستاره ها چالش‌برانگیز است. دانشمندان برای تخمین تعداد ستاره‌ها در کهکشان راه شیری، از روش‌ها و تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌کنند. در ادامه، به برخی از این روش‌ها اشاره خواهم کرد:

مشاهده مستقیم با تلسکوپ‌ها

ابتدایی ترین روش برای تخمین تعداد ستاره‌ها در کهکشان راه شیری، مشاهده مستقیم با استفاده از تلسکوپ‌ می‌باشد. این تلسکوپ‌ها می‌توانند به صورت مستقیم ستاره‌ها را در بخش‌های مختلف کهکشان مشاهده کنند و کمک کنند تا بدانیم کهکشان راه شیری چند ستاره دارد. این رصد ها اطلاعاتی در مورد ستاره ها، ساختار کهکشان ها و پراکندگی ستاره‌ها در آنها ارائه دهند.

با شمارش تعداد ستاره ها در یک قسمت میتوان با در نظر گرفتن کل کهکشان تخمین زد که حدود چند ستاره در کهکشان راه شیری وجود دارد. اما مشخص است که این روش به هیچ وجه روش دقیقی نمی باشد.

مطالعه طیف نوری

این روش شامل مطالعه طیف ستاره‌ها با تلسکوپ‌ و دیگر دستگاه‌های طیف سنجی است. از آنجایی که هر عنصر در دمای مشخص طیف مخصوصی دارد طیف نوری علاوه بر اینکه حاوی اطلاعاتی در مورد درجه حرارت، ترکیب شیمیایی، و خصوصیات هر ستاره است ، امکان خوبی برای شمارش و تخمین تعداد ستاره ها در اختیار ستاره شناسان قرار می دهد. البته برای اجرای روش طیف سنجی تنها ستارگانی مورد بررسی قرار میگیرند که نورشان به ما برسد و تعداد کلی ستاره‌ها در کهکشان را پوشش نمی‌دهد.

علاوه بر این روش ها روش های دیگری همچون استفاده از تخمین جرم ستاره ها و… نیز برای شمارش تعداد ستاره ها وجود دارد.مطالعه بیشتر: لینک 

مرکز و لبه های کهکشان راه شیری چند ستاره دارد؟

یکی از جذابیت‌های مطالعه تعداد ستاره‌ها ، مشاهده پراکندگی آنها درمختلف مناطق کهکشان است. توزیع ستاره‌ها در مرکز کهکشان، در حاشیه‌ها و در فاصله های مختلف از مرکز کهکشان متفاوت است. عوامل مختلفی نظیر گرانش و فشار و.. در ایجاد این تفاوت‌ها دخیل هستند.

عوامل مؤثر بر پراکندگی ستاره‌های کهکشان راه شیری

میدان‌های گرانشی  میدان‌های گرانشی داخل کهکشان توزیع ستاره‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند. میدان‌های گرانشی می‌توانند ستاره‌ها را به نواحی خاصی جذب کرده و پراکندگی آن ها را تعیین کنند یا حتی تغییر دهند

تاثیرات متقابل میان ستاره‌ای  تعاملات بین ستاره‌ها می‌توانند پراکندگی ستاره‌ها را تغییر دهند. منظور از تاثیرات متقابل میان ستاره ها، برخورده‌ها و اثرات مابین ستاره‌ای ست که می‌توانند ستاره‌ها را در کهکشان جابجا کنند.

فرآیندهای تشکیل ستاره  فرآیندهای تشکیل ستاره و انفجارات اخیر ستاره‌ها نیز می‌توانند به تغییراتی در پراکندگی ستاره‌ها منجر شود.

بررسی پراکندگی تعداد ستاره‌ها در قسمت‌های مختلف کهکشان راه شیری

راه شیری یک کهکشان بزرگ و بسیار پیچیده است که شامل تعداد زیادی ستاره و سیاره می‌باشدو توزیع ستاره‌ها در آن نقش بسیار مهمی در تکامل و دینامیک آن ایفا می‌کند. ستاره ها در کهکشان راه شیری توزیع یکنواختی ندارند. در ادامه می خواهیم بدانیم مرکز و لبه های کهکشان راه شیری چند ستاره دارد و کدام یک تعداد ستاره های بیشتری را در خود جای داده است.

 

تعداد ستاره‌ها در قسمت‌های مختلف کهکشان راه شیری متفاوت است. در مرکز کهکشان، ستاره ها به صورت فشرده تر قرار دارند و تعداد آنها به صورت نمایی افزایش می‌یابد. اما در اطراف کهکشان و هرچه به سمت لبه ها پیش میرویم از تراکم و تعداد ستاره ها کاسته میشود. این پراکندگی متفاوت در فرآیندهای فیزیکی مختلف در کهکشان تاثیرگذار است و به ما در درک چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها، تکامل و چگونگی عملکرد آنها کمک می‌کند.

 

کهکشان راه شیری چند میلیارد ستاره دارد

میدانیم کهکشان راه شیری تعداد بسیار زیادی ستاره دارد . تعداد بسیار زیاد به معنی چند میلیون ستاره یا حتی چند میلیارد ستاره که در کهکشان راه شیری وجود دارد. اما عدد دقیق تر چند ستاره است؟ کهکشان راه شیری چند ستاره دارد ؟ برآوردهای مختلفی از تعداد ستاره‌های موجود در کهکشان وجود دارد، اما بر اساس بررسی‌های نجومی، تخمین زده شده است که کهکشان راه شیری حدود 100 میلیارد تا 400 میلیارد ستاره دارد.این تعداد نشلن دهنده ی بزرگی کهکشان ماست چرا که کهکشان های کوچکتر ستاره هایی به مراتب کمتر دارند. به عنوان مثال کهکشان کوتوله سگ بزرگ که نزدیکترین کهکشان به راه شیری است حدود 1 میلیارد ستاره دارد.

این اعداد تخمینی هستند و بسته به روش‌ها و مدل‌های استفاده شده برای اندازه‌گیری و تخمین، ممکن است نتایج با کمی تفاوت بدست آیند. همچنین، براساس بخش قبل مقاله میدانیم قسمت های مختلف کهکشان تعداد ستاره‌های متفاوتی را در خود جای میدهند. با وجود این، این اعداد تخمینی، به خوبی می‌توانند مبنای درستی برای ارائه تصوری از تعداد ستاره‌های موجود در کهکشان راه شیری باشند.